Σήμερα τα βιβλία και η τηλεόραση παρουσιάζουν τις σταυροφορίες ως μια ένδειξη μίσους από τους Χριστιανούς εναντίον των Μουσουλμάνων,οι οποίοι μάλιστα όταν ακούν για σταυροφορίες θίγονται,και η κοινή γνώμη πολλών ανθρώπων ήταν τα θύματα σε αυτή τη περίπτωση.Είναι όμως πραγματικά έτσι;Ήταν οι σταυροφορίες πραγματικά μια κίνηση μίσους χωρία κανένα αίτιο ;Αυτό θα εξετάσουμε σήμερα εδώ στην οδό Ιστορίας.
ΤΟ Χαλιφάτο
Όταν οι Άραβες με αρχηγούς τους χαλίφηδες εξήλθαν από την Αραβία,ο Χριστιανικός κόσμος περιήλθε σε αποδόμηση.Το Βυζάντιο που είχε για χρόνια πολεμήσει με τη Περσία έχασε την Ιερουσαλήμ,την Αίγυπτο,και και γενικά όλες τις επαρχίες που βρισκόταν εκτεθειμένες στους Άραβες.Η Περσία και ο λαός της υπέκυψε στους Άραβες και γνώρισε την οργή των Αράβων με σφαγές και καταστροφές.Όποιος δεν πίστευε στην Μουσουλμανική θρησκεία στην καλύτερη στερούταν προνομίων,στη χειρότερη εκτελούταν με όλη του την οικογένεια.Σύντομα και η Ιβηρική θα υποκύψει.Οι Άραβες κατέκλυσαν τα Χριστιανικά εδάφη,ενώ και το 1071 στη μάχη του Μαντζικέρτ οι Σελτζούκοι με τον Αλπ Αρσλάν νίκησαν τον Βυζαντινό στρατό και πήραν στον έλεγχο τους τη Μικρά Ασία.Μάλιστα οι Άραβες έφτασαν κοντά και στην υποταγή της Ευρώπης,αλλά ο Κάρολος Μαρτέλος τους σταμάτησε στη μάχη του Πουατιέ της Γαλλίας το 732 μ.χ.Οι jihad είχαν κατακρεουργήσει τους Χριστιανούς.
Οι μεγάλες μάχες της εξάπλωσης των Αράβων στην εισβολή τους στον Χριστιανικό κόσμο και η Μουσουλμουμανική εξάπλωση με τις jihad.
Η δράση των Σταυροφόρων
Η 1η σταυροφορία άρχισε το 1095 με το κάλεσμα του πάπα Ουρβανού του 2ου στο Κλερμόν το 1095 και επίσημα τελείωσε το 1099 με την ανάκτηση της Ιερουσαλήμ και τη μάχη της Ασκαλωνείας[για περισσότερες πληροφορίες δες το σχετικό άρθρο].Αυτή η σταυροφορία ένωσε τον Χριστιανικό κόσμο κατά της κοινής απειλής,και παρ’όλου που οι επόμενες 8 σταυροφορίες δε θα ήταν τόσο επιτυχημένες,και τα ιερά εδάφη θα χάνονταν,οι Μουσουλμάνοι δεν πέτυχαν ποτέ ξανά να εισβάλλουν στον Χριστιανικό κόσμο για πού καιρό,γιατί οι ίδιοι δέχονταν εισβολή από τους Χριστιανούς.Με τη 2η Σταυροφορία,έγινε η ανάκτηση της Λισαβόνας,το πρώτο μεγάλο βήμα για την ανάκτηση της Ιβηρικής[για περισσότερες πληροφορίες βλέπε σχετικό άρθρο].
Φυσικά,οι σταυροφορίες έχουν και τη μαύρη τους σελίδα,καθώς η 4η σταυροφορία θα οδηγήσει στην 1η άλωση της Κων/πόλης και την κατάλυση της είδη καταβεβλημένης Ανατολικής Ρωμα’ι’κής Αυτοκρατορίας το 1204.
Το προπύργιο του Χριστιανικού κόσμου στην ανατολή θα πέσει και επίσημα το 1453,αλλά η Ευρώπη και ο Χριστιανισμός προ πολλού είχαν εκδιώξει τους Μουσουλμάνους και τις εισβολές τους,ενώ η Ιβηρική ανακτήθηκε ολοκληρωτικά με τη κατάληψη της Γρανάδας το 1492.
Φυσικά η Ευρώπη και ο Χριστιανισμός μετέπειτα διέτρεξαν μεγάλους κινδύνους,αλλά είναι σίγουρο πως αν δεν είχε αντεπιτεθεί με τις Σταυροφορίες,δεν θα μπορούσε να ζήσει μέχρι την Οθωμανική επέκταση,και αν ζούσε,σίγουρα όχι να την αναχαιτίσει.
Τα αποτελέσματα των Σταυροφοριών
Οι Σταυροφορίες ήταν η μεγάλη απάντηση των Χριστιανών στην εισβολή των Μουσουλμάνων,και την κατάληψη των Χριστιανικών εδαφών από τα Ισλαμικά Χαλιφάτα.Είναι σίγουρο πως εάν οι Σελτζούκοι Τούρκοι δεν είχαν ηττηθεί από τους Σταυροφόρους στη 1η Σταυροφορία,η εξάπλωση τους θα ήταν τεράστια και η πτώσ του Βυζαντίου σχεδόν ανεμπόδιστη.Εάν στη 2η Σταυροφορία δεν έπεφτε η Λισσαβόνα,δεν είναι σίγουρο πόσο τα μικρά Χριστιανικά πριγκιπάτα θα άντεχαν το Ισλαμικό Χαλιφάτο.Το πιο σημαντικό όμως είναι,αν οι Χριστιανοί δεν αντεπιτίθοταν,δεν είναι σίγουρο αν η Ευρώπη θα άντεχε στη πίεση του Ισλαμικού Χαλιφάτου χωρισμένη.Γιατί αν κατάφεραν κάτι οι Σταυροφορίες,ήταν να ενώσουν τους Ευρωπαίους.
Οδος ιστοριας 